Pasożyty i robaki u psa – jak rozpoznać? Objawy i przyczyny

Pasożyty i robaki u psa to dość częsta przypadłość, zarówno u szczeniąt, jak i dorosłych psów. Niektóre pasożyty wewnętrzne są widoczne gołym okiem w postaci ich członów w kale psa, ale obecność innych w organizmie psa można potwierdzić wyłącznie w badaniu mikroskopowym.

Pasożyty wewnętrzne stanowią zagrożenie dla zdrowia, a nawet życia, dlatego odpowiedzialny opiekun nigdy nie powinien bagatelizować tej sprawy. Kluczowa jest odpowiednia profilaktyka, w tym regularne odrobaczanie psa. Warto też wiedzieć, jak szybko rozpoznać i jak leczyć objawy robaków u psa.

Przeczytaj na blogu: Jak przygotować się na wakacje z psem?

Jakie pasożyty może mieć pies?

Psie pasożyty wewnętrzne bytują głównie w jelicie cienkim i grubym zwierzęcia. Nosiciel staje się ich żywicielem, odbierając m ważne składniki odżywcze z pożywienia. W efekcie wpływa to negatywnie na wszystkie układy w ciele psa. Do najczęściej występujących pasożytów jelitowych u psów zaliczamy:

• tasiemce – dorosłe osobniki mogą mieć nawet 40 cm długości. Ich nosicielami pośrednimi są głównie pchły, które żywią się jajami tasiemca,
• glisty psie – należą do grupy nicieni; dorosłe osobniki mają kilkanaście centymetrów długości, a z wyglądu przypominają cienkie, białe nitki. Są bardzo zaraźliwe i przez to niebezpieczne zarówno dla zwierząt, jak i ludzi,
• tęgoryjce – również należą do grupy nicieni; ich nazwa nawiązuje do charakterystycznie zbudowanej torebki gębowej wyposażonej w zęby i ustawionej pod kątem do reszty ciała,
• pierwotniaki jelitowe – powodują wiele groźnych chorób, m.in kokcydiozę i giardiozę, które zagrażają zarówno pupilom, jak i ich opiekunom.

Objawy pasożytów u psa

Ze względu na to, że robaki jelitowe bytują w układzie pokarmowym czworonoga, pierwsze objawy zarażenia pasożytami są dolegliwości z jego strony, czyli biegunka i wymioty. W zaawansowanym stadium zarobaczenia można zauważyć poruszające się larwy lub dorosłe osobniki w wydalonych odchodach czy zwróconej treści pokarmowej.

Niekiedy jednak inwazja pasożytów jelitowych początkowo przebiega bezobjawowo lub daje niespecyficzne objawy, takie jak:

• spadek masy ciała, pomimo dużego apetytu,
• brak apetytu,
• niespokojne zachowanie i nadpobudliwość,
• drgawki,
• kaszel,
• wzdęcia,
• apatia,
• saneczkowanie (pocieranie odbytem o podłoże),
• podrażnienia skóry,
• brzydka, matowa sierść.

Przeczytaj na blogu: Alergiczne pchle zapalenie skóry (APZS) u psów – objawy i leczenie

Przyczyny robaków u psa. Jak dochodzi do zakażenia?

Istnieje kilka sposobów, na które pies może zarażać się robakami. Najwięcej zagrożeń jest na spacerach, gdy psy mają kontakt z innymi czworonogami oraz ich odchodami. Wystarczy naprawdę krótki kontakt z zakażonym  materiałem, aby zgromadzone jaja pasożyta przedostały się do organizmu Twojego psa.

Do zarażenia dochodzi nawet u nienarodzonych szczeniąt. Wystarczy, że matka jest nosicielem pasożytów. Wtedy ich larwy krążą we krwi i migrują przez łożysko do organizmów płodów. W rezultacie szczeniaki mogą się urodzić już zarobaczone. Z tego powodu lekarze weterynarii zalecają profilaktyczne odrobaczanie szczeniąt już w 2. tygodniu życia.

Larwy robaków mogą też przedostać się do organizmu psa przez ssanie mleka matki czy zjedzenie zepsutych resztek jedzenia lub szczątków zakażonego ptaka. Liczne pasożyty wewnętrzne przenoszone są też przez pasożyty zewnętrzne, czyli pchły i kleszcze, które mogą ugryźć czworonoga podczas spaceru i w ten sposób go zarazić.

Przeczytaj na blogu: Najczęstsze choroby psów – opis i objawy

Jak odrobaczyć psa?

Preparaty przeciwpasożytnicze to ważny sposób na ochronę pupila przed pasożytami zewnętrznymi i wewnętrznymi. Dostępne są w różnej formie, między innymi tabletek, spot-on, czyli kropli do wylania na skórę karku lub zadu, spraye, smakołyki, obroże czy zasypki. U młodych psów odrobaczanie to rutynowe działanie, które należy systematycznie powtarzać, nawet jeśli zwierzę nie wykazuje żadnych symptomów zarobaczenia.

Jak już wspomnieliśmy wcześniej, pierwsze odrobaczenie należy wykonać w 14. dniu życia szczeniaka. Chroni to jego młody, rozwijający się organizm i zapobiega przed problemami ze strony układu immunologicznego oraz neurologicznego. Drugą dawkę leku na odrobaczenie podaje się 2 tygodnie później, trzecią 10 dni przed pierwszym szczepieniem, a czwartą między 12. a 16. tygodniem życia.

U dorosłych psów odrobaczanie powinno być powtarzane 3-4 razy w roku po przeprowadzeniu badania kału. Regularne sprawdzanie psa pod kątem obecności pasożytów i podawanie preparatów przeciw pasożytom pozwala na nieprzerwaną ochronę czworonoga przed robakami.

Domowe sposoby na pasożyty u psa

Oprócz regularnych badań i odrobaczania, opiekunowie psów mogą wypróbować dodatkową ochronę w postaci specjalnych szamponów do kąpania czy obroży odstraszających pasożyty w czasie spaceru. Metody te nie zastąpią jednak wizyt u lekarza weterynarii i podawania preparatów odrobaczających.

Nie ma też domowych metod na pasożyty u pupila. Leczenie na własną rękę może nie tylko okazać się nieskuteczne, ale wręcz szkodliwe. Pamiętajmy też, że pasożytami i robakami można się zarazić, zatem takie działania są też niebezpieczne dla wszystkich, którzy mają kontakt z zarażonym czworonogiem, zwłaszcza dla dzieci!

Jak często należy przeprowadzać odrobaczanie kota?

A co powiedzieć o odrobaczaniu kota? Koty, podobnie jak psy, również są narażone na inwazję pasożytów i robaków. Zatem podobnie jak psy potrzebują ochrony. Pierwsze odrobaczanie kota powinno się odbyć po 4. tygodniu życia. Następnie należy podać kolejne dwie dawki, najpierw po dwóch, a następnie czterech tygodniach. Jest to istotne, gdyż kocięta mają znacznie niższą odporność niż koty dorosłe, a zarażenie pasożytami może mieć o wiele poważniejsze konsekwencje zdrowotne.

W przypadku kotów dorosłych odrobaczanie odbywa się okresowo. Częstotliwość odrobaczania zależy w dużej mierze od tego, czy kot wychodzi na zewnątrz. Pies bywa na zewnątrz nawet kilka razy dziennie podczas spacerów, więc wymaga większej ochrony niż kot niewychodzący.

Przeczytaj na blogu: Pasożyty i robaki u kota – jak rozpoznać? Objawy i przyczyny

Dlatego zaleca się, by koty przebywające w domu odrobaczać co 6. miesięcy, natomiast koty wychodzące – co 3-4 miesiące. Co ważne, dawkę preparatu trzeba dostosować do masy ciała kota, dlatego podanie go zawsze dobrze skonsultować z weterynarzem.

Jeżeli opiekun nie chce podawać preparatu na robaki profilaktycznie u kota niewychodzące, może wcześniej wykonać badanie kału. Dzięki temu dowie się, czy znaleziono robaki w kale i czy w związku z tym konieczne jest leczenie.

Obecność pasożytów w organizmie kota można też ocenić po zmianie jego zachowania. Kot może stać się nadpobudliwy lub odwrotnie – ospały i osowiały. Podobnie może być z apetytem – u jednych kotów obserwuje się znaczny wzrost apetytu, a u innych spadek. U części kotów mogą też wystąpić ostre biegunki, wymioty, a także trudności z oddychaniem czy obecność śluzu i krwi w kale.

Dlatego rozsądnie jest pilnować terminów odrobaczania kota, by nie narażać go na takie nieprzyjemne dolegliwości.

Czy pasożyty psa są groźne dla człowieka?

Pasożyty wewnętrzne, takie jak tasiemce i glisty mogą przenosić się na człowieka i wywoływać choroby. Do zarażenia nimi może dojść przez bezpośredni kontakt z psem, jego sierścią i odchodami. Szczególnie narażone na to są dzieci, osoby starsze i o obniżonej odporności. Najlepszą ochroną jest zachowanie odpowiedniej higieny, a więc częste mycie rąk, zawsze po kontakcie ze zwierzęciem.